اولیاءالله در قیامت (قرآن)عزت اولیای الهی در قیامت و بالارفتن آنان به سوی بهشت از برخی آیات قرآن کریم قابل برداشت است. ۱ - صعود اولیاءاللهاذا وقعت الواقعة(هنگامی که واقعه عظیم (قیامت) واقع شود،) خافضة رافعة.((این واقعه) گروهی را پایین می‌آورد و گروهی را بالا می‌برد!)این دو کلمه دو خبر است برای ضمیری که به واقعه بر می‌گردد، و تقدیر کلام" هی خافضة و هی رافعة" است، یعنی قیامت خافض و رافع است. و خفض درست معنای خلاف رفع را می‌دهد، و اما اینکه به چه حساب قیامت پایین آورنده و بالا برنده است باید گفت که: این تعبیر کنایه است از اینکه قیامت نظام عالم را زیر و رو می‌کند، مثلا باطن دلها را که در دنیا پنهان بود ظاهر می‌کند، و آثار اسباب که در دنیا ظاهر بود، همه می‌دانستند آب چه اثری و آتش چه اثری دارد، در قیامت پنهان می‌شود، یعنی اسباب به کلی از اثر می‌افتد، و روابط جاری میان اسباب و مسببات به کلی قطع می‌گردد، در دنیا جمعی دارای عزت بودند، و آنان اهل کفر و فسق بودند، که عزتشان همه جا ظاهر بود، و همچنین جمعی دیگر یعنی اهل تقوا ذلتشان هویدا بود، ولی در قیامت اثر از عزت کفار و فساق و نشانه‌ای از ذلت متقین نمی‌ماند. (در روایتی از امام سجاد علیه‌السّلام کلمه «رافعه» به معنای صعود اولیاءالله به بهشت معنا شده است.) ۲ - معرفی اولیاء اللهاولیاء الله همان مؤمنان متقی و پرهیزکارند، چنانکه خداوند متعال می‌فرماید: «الا ان اولیاء الله لا خوف علیهم ولا هم یحزنون• الذین آمنوا وکانوا یتقون». یعنی: «آگاه باشید (دوستان و) اولیای خدا، نه ترسی دارند و نه غمگین می‌شوند، همانها که ایمان آوردند، و تقوای خدا پیشه کرده‌اند». و ایمان و تقوی، هر دو، (یعنی) عمل به اوامر الهی و رسولش صلی الله علیه وسلم و پرهیز و دوری از آنچه که خدا و رسولش از آن نهی کردند از قبیل بدعتها و خرافات و شرکیات است. هر فرد مومنی می‌تواند اولیاء الله باشد فرقی نمی‌کند عرب باشد یا عجم، عالم دین باشد یا چوپان گوسفند چران. همچنین مهم نیست در چه قرنی زندگی کند و یا چه رنگی داشته باشد. مهم عمل کردن به قرآن و سنت پیامبر علیه‌السّلام است وترک تمامی گناهان. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۵ف ص۳۲۲، برگرفته از مقاله «اولیاءالله در قیامت». |